به نظر من عنوان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، فقط قسمتی از وظایف این مجموعه مهم حکومتی را بیان می کند و این باعث شده است که مسولیت اصلی این وزارتخانه تحت الشعاع این نام قرار گرفته و مورد بازپرسی های اساسی قرار نگیرد. از آنجا که وظیفه و هدف این وزارتخانه، رهبری کار اصلی و تقریبا منحصر به فرد حکومت یعنی حفظ و ارتقاء سلامت مردم و جامعه است، فکر می کنم تغییر عنوان آن به وزارت حفظ و ارتقاء سلامت ( وزارت حواس ) کار لازم و حتمی باشد تا هم همه ارکان حکومت و هم همه پرسنل این وزارتخانه هر لحظه به وظیفه و هدف خود توجه داشته باشند.

همانطور که قبلا مکررا در همین سایت اشاره کردم وظیفه حکومت فقط دو چیز است، در دسترس قرار دادن خدمات آموزش و سلامت به اندازه لازم و کافی و با کیفیت عالی و بقیه کارهائی که فعلا و به اشتباه حکومت انجام می دهد باید توسط ارگان های عمومی و حتی غیردولتی انجام شود و دولت فقط نقش یک ناظر متخصص را ایفا نماید. اگر حکومت از دست کارهای نامربوط به خود دست بردارد و فقط به دو کار مهم خود بپردازد، این باعث می شود که نیروی انسانی سالم و ماهر به اندازه کافی تولید شود و در نتیجه ارگان های غیردولتی متولی سایر وظایف با نیروی انسانی سالم و ماهر زیادی که در دسترس دارند، سایر نیازهای جامعه را به طور کامل برطرف می کنند. کاری که هم اکنون دولت بسیار حجیم به دلیل نداشتن نیروی انسانی کیفی، قادر به انجام آن نیست. در شرایط فعلی، شهروندان با مدرک تحصیلی ولی بدون مهارت زیادی وجود دارد که اکثرا بیمار و در حال درمان هستند چرا که خلط وظایف باعث شده است که آموزش به معنای تولید مدرک و سلامت به معنای انجام درمان تغییر ماهیت داده اند و به جای شهروندان ماهر و سالم شهروندان مدرکدار و بیمار تولید شده است. حرف اصلی من در این مطلب اینست که شاید با تغییر عنوان یکی از دو رکن حکومت یعنی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به وزارت حفظ و ارتقاء سلامت ( حواس )، دومینوی یک پروسه خوب به سمت تولید شهروندان سالم به حرکت بیفتد که اگر در کنار این کار مهم، حکومت به تولید شهروندان ماهر نیز همت کند، به تدریج شاهد رفع مشکلات فعلی و ایجاد یک جامعه شاد و آرام باشیم.

وزارت حواس تمام حواس خود را به سمت حفظ و ارتقاء سلامت می برد و درمان را که هم اکنون قسمت اعظم حواس خود را به آن معطوف کرده و در نتیجه ناموفق بوده است به یک جزء کوچک از وظایف خود تبدیل می کند. در عمل، این وزارتخانه می تواند با تشکیل مراکز حواس در روستاها و محله های شهری، هر 10000 نفر جمعیت را تحت پوشش یک مرکز حواس قرار دهد. در هر مرکز حواس، تعدادی پزشک خانواده دوره دیده و تعدادی کارشناس در رشته های مختلف حضور دارند که با تشکیل پرونده سلامت برای هر خانواده و ارجاع به مراکز ذیربط در مواقع نیاز، وظیفه مهم تشکیلاتی خود یعنی حفظ و ارتقاء سلامت را به خوبی انجام می دهند و نمی گذارند که کار به درمان های تخصصی گرانقیمت بکشد. کارشناسان مورد نیاز این مراکز عبارتند از: پرستار مراقبت در منزل، مامای خانواده، روانشناس، کارشناس تغذیه، کارشناس تربیت بدنی، فیزیوتراپ، اپتومتریست، ادیومتریست، کارشناس بهداشت محیط، کارشناس بهداشت حرفه ای، مددکار اجتماعی و ...