زمین در حال نابودی است، جنگل ها به سرعت از بین می روند، یخ های قطبی به سرعت آب می شوند، آلودگی هوا، آب و خاک به سرعت در حال افزایش است، آب و سایر منابع زیر زمینی به طور سرسام آوری در حال تخلیه و سطح آن در حال پایین رفتن است، ابر شهر ها به سرعت با تخریب طبیعت اطراف، خود را گسترش می دهند، انواع زیادی از گونه های گیاهی و حیوانی منقرض شده و یا در حال انقراض هستند، معادن مختلف با ابرماشین ها مکیده می شوند و ... این ها یعنی نابودی زمین و غیرقابل سکونت شدن آن.

اوضاع اقتصادی و اجتماعی جوامع و ملت ها با وضعیت و احوال زمین رابطه دو طرفه دارد یعنی تغییر در هر کدام چه مثبت و چه منفی در دیگری نیز مثبت یا منفی تاثیر می گذارد. ما انسان ها که علت اصلی این مصیبت ها هستیم، مستقیم نمی توانیم تاثیر بزرگ مثبت بر طبیعت بگذاریم پس باید با اصلاح اوضاع، بطور غیرمستقیم جلوی مرگ زمین را بگیریم. اصلاح اوضاع اقتصادی، اجتماعی جهان که در وضعیت هشدار است، جرات و شهامت می خواهد که امروزه نه در مردم دیده می شود و نه در متولیان امور اعم از قانونگذارن، مجریان و ...

تعدادی از موارد که جهت بهبود اوضاع لازم است را بیان می کنم، ببینید آیا شهامت اجرای آن ها را دارید:

-          توقع انسان از طبیعت برای رفاه و لذت باید کم شود و به حد اقل برسد

-          مصرف غذا در جمعیت زیادی از انسان ها باید بسیار کم شود و مقداری از محل صرفه جوئی پرخوران، گرسنگان موجود را سیر کند

-          مسافرت های دور و نزدیک که به عناوین مختلف مانند تفریح، جهانگردی، ماموریت کاری و ... انجام می شود، باید به شدت کاهش یابد

-          تولیدات مختلف باید کاهش یافته و در نتیجه کارخانجات و دامداری های زیادی باید تعطیل شود (وقتی مصرف و تفریح کم شد خودبخود دیگر به این اندازه که امروز تولید می کنیم لازم نیست تولید بشود)

-          مالیات بر مصرف باید به شدت افزایش یابد و با جدیت اخذ شود. این کار جلوی مصرف خارج از نیاز را می گیرد

-          برای ساخت واحدهای مسکونی، باید حداکثر مقدار مثلا 30متر به ازاء هر نفر، تعریف شده و الزام گردد

-          کار در خانه برای بیش از 90 درصد مشاغل می بایستی تعریف و اجرا شود

-          تشریفات باید به نزدیک صفر رسانده شود

-          مصرف پوشاک باید به حداقل برسد و مقداری از محل صرفه جوئی پرمصرفان، به برهنه گان اختصاص یابد

-          مقدار کار مفید برای هر کس باید حداقل 5 ساعت در روز باشد و با مکانیسم های هوشمند کنترل شود

-          یارانه های تعیین شده برای مواد مصرفی (سوخت، قند و شکر، روغن، آرد و ...) باید بطور کامل قطع شده و مقداری از محل صرفه جویی آن به سازمان های حمایتی دولتی مانند بهزیستی اختصاص یابد تا به ناتوانان داده شود

-          زمین های زیادی از محدوده شهرها و همچنین از باغات و مزارع باید به طبیعت برگردد

-          جاده های موجود باید به کمترین مقدار ممکن رسیده و بستر آن ها به طبیعت برگردد

-          ......

فکر می کنید که انسان ها به این مرحله از عقلانیت اقتصادی و اجتماعی رسیده اند و یا برعکس همه و همه در حال تلاش برای افزایش مصرف و متضاد با موارد فوق هستند.

اگر مواردی مانند آنچه در بالا گفته شد، روزی اجرا شد و ملت ها و حکومت ها شهامت و توان اجرای آن را پیدا کردند میتوان به طول عمر کره زمین امیدوار شد وگرنه مطمئن باشید که با روند فعلی طبیعت خواری برای تفریح، خوردن، پوشیدن و .... از طول عمر زمین چیزی باقی نمانده است.