اخیرا نشست بین المللی بحران زیست محیطی در اسکاتلند برگزار شد و سران کشورها برای کنترل افزایش دمای زمین، کاهش گازهای گلخانه ای، جلوگیری از تغییرات اقلیمی و ..... حرف ها زدند و تصمیماتی گرفتند. من هرچه بیشتر دقت کردم کمتر اثری از بیان عامل اصلی این وضع که همان "توقعات بیش از حد انسان از طبیعت" و عیاش بودن اکثریت ما است حتی از انجمن های غیر دولتی حاضر در نشست یا حاضر در خیابان های اطراف محل برگزاری، نشنیدم.

درست است که درصدی از مردم دنیا به دلیل فقر و نداری کمتر از نیاز واقعی مصرف می کنند و با شکم گرسنه در زیر سقف آسمان با لباس های پاره و حتی بدون پوشش می خوابند ولی نمی توان و نباید فراموش کرد که اکثر ما با درجات و درصد های مختلف، بیش از نیاز خودمان می خوریم، می پوشیم، سقف بالای سر داریم و تفریح می کنیم. حدود ده درصد از جمعیت دنیا که مصرف شان اصلا حد و مرز ندارد، در کاخ های چندین هکتاری کنار سفره های بسیار بسیار رنگین با لباس های غیرقابل شمارش بسیار گران قیمت و در سفرهای متعدد با وسایل نقلیه تشریفاتی زمینی، دریایی و هوایی شخصی، وقت خود را می گذرانند. حدود هشتاد درصد از مردم دنیا نیز اضافه مصرف در موارد پیش گفت دارند منتها با درجات مختلف مثلا از ده درصد تا بیش از صد در صد بیشتر از نیازشان مصرف می کنند. حدود ده درصد هم همانطور که گفتم کمتر از نیاز، مصرف دارند که اگر آن ده درصد بسیار عیاش فقط درصد کمی مصرف خود را کاهش دهند و آن را در اختیار این افراد قرار دهند، این ها نیز به حداقل های لازم دسترسی پیدا می کنند.

این مصرف گرایی های افراطی است که دارد زمین را نابود می کند چرا که برای تا مین همین مصارف سرسام آور است که کارخانجات بیشمار در حال کار کردن است، مزارع بیشمار در حال تولید است، دامداریهای های بی شمار مشغول کار است، پالایشگاه های بیشمار از دل زمین میلیاردها مترمکعب مواد سوختی در دقیقه می مکند، نیرو گاه های بیشمار در حال تولید برق هستند و ......

خوب، نشستن در یک مکان که خود این نشست، هم انتقال این همه افراد به آنجا، هم تامین فضای فیزیکی و امکانات رفاهی برای آنها، هم تامین غذای این همه جمعیت و ..... خود یک ضربه بزرگ به اقلیم طبیعی زدن است، اگر به این موضوع اصلی نپردازد و راه حلی برای کنترل انسان سیری ناپذیر پیدا نکند چه فایده ای دارد. جواب پرسشی که دنبال پاسخ برایش بودند یعنی "برای جلوگیری از نابودی زمین چه باید کرد؟" فقط یک جمله کوچک است "انسان باید مصرفش را به حداقل ممکن برساند" وگرنه اینکه بتوان با عیاشی تمام زندگی کرد ولی زمین نابود نشود، امری غیرممکن است وهیچ معجزه ای وجود ندارد.