به نظر می رسد که متاسفانه هنوز هم اکثر مردم دنیا نمی دانند و یا اگر می دانند، باور نکرده اند که همه اجزاء خلقت برای ادامه موجود بودن، به یکدیگر بسیار وابسته هستند و اگر حتی یکی از هزاران و بلکه ملیون ها جزء طبیعت از بین برود وجود بقیه اجزاء در خطر نابودی حتمی، اگرچه شاید کمی کند، قرار می گیرد.

در هفته گذشته دو خبر بسیار غمبار و فاجعه آمیز منتشر شد که متاسفانه جامعه گلخانه ای و کرخت ما، همچون همیشه، از کنار آن به سرعت رد شد و واکنش بسیار سردی از خود نشان داد.

دو کلمه، ولی نجات دهنده و یا به خاک سیاه نشاننده فرد، جامعه و ملت. می دانم که مطلب تکراری است ولی چه کنم که این دو کلمه، مهمترین مفاهیمی هستند که انسان ها اگر متوجه شوند و به فهمی که کرده اند عمل کنند نجات می یابند و اگر متوجه نشوند و باورهای غلط را کنار نگذارند هرگز نجات نخواهند یافت.

من به عنوان یک پزشک، با تجربیاتی که به دست آورده ام می دانم که برای تشخیص بیماری یک مراجعه کننده، در خیلی از مواقع با گرفتن یک شرح حال خوب و معاینه دقیق و دقت در موارد اصلی، میتوان بسیاری از بیماری ها را با تقریب نزدیک به صددرصد تشخیص داد و بررسی بیشتر برای اطمینان صددرصد در خیلی از مواقع لازم نیست و میتوان درمان را شروع کرد.

گزارشی را دیدم از روستایی اطراف شهر شازند که در استان مرکزی قرار دارد و نمیدانم که صحت و سقم آن چقدر است ولی با توجه به تکرار آن توسط سایت های خبری، تا حدودی می توان به آن استناد کرد و به عنوان یک هشدار مکرر در مطالب سایت به آن پرداخت.

یکی از سوالاتی که همواره هر ذهن فعال و سالمی را به خود مشغول می کند اینست که آیا میزان لذتی که یک انسان می تواند در طول عمر خود ببرد چقدر است؟

در خبرها آمده است (17 مرداد 1397 در سایت های خبری از جمله تابناک) که تورم در ونزوئلا 82000 درصد می باشد، این یعنی اینکه اگر تورم 100 درصد به معنی دو برابر شدن قیمت ها و نصف شدن ارزش پول باشد، 82000 درصد به معنی 1640 برابر شدن قیمت ها و ارزش پول آن کشور به یک چهارصد بیستم تقلیل یافته است

سوال ساده ولی مهمی است که در تاریخ 15 اسفند ماه سال 1390 در همین سایت به آن جواب دادم و اینجا به دلیل اهمیت بسیار زیاد این سوال و بی توجهی همگان، مجددا با کمی توضیح به آن می پردازم.

خبر مسمومیت و حتی فوت عده ای از مردم با قارچ سمی، اگرچه خیلی عجیب نیست ولی به نظر می رسد این بار از گستردگی غیر قابل قبولی برخوردار بوده و تاکنون در این حد سابقه نداشته است.

اگر از من بپرسند که عامل اصلی عقب ماندگی و توسعه نیافتگی ما چیست حتما پاسخ خواهم داد خرافاتی بودن مردم و فرهنگ ما. البته خرافات به معنی کامل و جامع آن یعنی "باور، گفتار یا رفتاری که به منظور خاصی بکار برده می شود ولی با آن منظور خاص هیچگونه رابطه منطقی و علت و معلولی ندارد".